Bernard Roozendaal

Bernard Roozendaal was door zijn tweede huwelijk een zwager van Willy Kleiman, de broer van Johannes Kleiman. Volgens het Amsterdamse Bevolkingsregister was hij koopman en instructeur.^[1] Toen burgemeester Plekker van Haarlem bepaalde dat ook alle gemengd gehuwden die stad moesten verlaten, regelde Willy voor het gezin van zijn zwager de woning in de Amsterdamse Antillenstraat.^[2] Hun dochter Greetje dook onder in Haarlem, maar omdat zij zich daar niet veilig voelde liep zij en kwam ze terecht in de Amsterdamse woning van haar vader en stiefmoeder. Toen daar iemand kwam controleren of haar (stief-)ouders echt in de Antillenstraat woonden, verborg Greetje zich in een kast. Ze werd niet ontdekt, maar durfde niet langer te blijven. Na dit incident brachten Willy Kleiman en zijn broer Jo haar onder in de Zaanstreek.^[3]

Bernard Roozendaal was een broer van Siegfried J. Roozendaal, die zaken deed met Pectacon en in Annes dagboek wordt genoemd. De broers waren jarenlang gebrouilleerd, maar kwamen tijdens de moeilijkheden in de oorlogsjaren weer tot elkaar.^[4]

Volgens een van zijn zoons was hij een schaakvriend van Pieter Paauwe, oprichter van Paauwe's Patent.

Roozendaal schreef 'vrij naar Shakespeare' een dialoog tussen Goebbels en Hitler, getiteld Slotstuk van <Menschenjacht> 1942-1943. Ook schreef hij Een onuitgesproken cantate bij het tienjarig bestaan van de N.S.B.^[5] Beide stukken verschenen ongetwijfeld pas na de bevrijding in druk.

Bron persoonsgegevens.^[1] Adressen: Teding van Berkhoutstraat 132, Haarlem; Antillenstraat 5hs, Amsterdam (2 maart '43).^[1]