NL

Johannes Kleiman werkzaam bij Cimex-Instituut

Johannes Kleiman en zijn broer Willy waren eigenaren van het bedrijf Cimex-Instituut.

Gebeurtenis

3 mei 1934

52,402956 N 4,649113 O

Oosterstraat 63

Haarlem

Nederland

Cimex-Instituut was een zuiveringsbedrijf dat zich bezighield met het zuiveren van gebouwen en schepen. Het bestond sinds 3 mei 1934. De eerste inschrijving in het Handelsregister dateert van 14 oktober 1935 en gaf als adres Generaal Vetterstraat 40 (huisadres van Johannes Kleiman). Eigenaren waren Johannes en Willy Kleiman.[1] Het bedrijf was aanvankelijk gevestigd op de adressen Generaal Vetterstraat 40 in Amsterdam en Oosterstraat 63 in Haarlem.[2] Willy Kleiman woonde tot januari 1935 in Haarlem. Daardoor is het document te dateren tussen mei 1934 en januari 1935.

Het bedrijf garandeerde dat behandelde huizen twaalf maanden vrij van ongedierte en broedsel zouden blijven, mits de bewoners geen oud hout, oude ledikanten e.d. in huis zouden halen. Bij nieuwe huurders/bewoners moest de klant de huisraad door Cimex laten nakijken om aanspraak op de garantie te behouden.[2] In het adresboek 1938-1939 is Cimex-Instituut gerubriceerd onder Zuiveraars van Huizen, Schepen enz.[3] Het is zeer waarschijnlijk door zijn expertise in de zuiveringsbranche dat Kleiman te hulp werd geroepen toen er een vlooienplaag in het Achterhuis was.[4] Anne vermeldt in haar dagboek: 'Mijnheer Kleiman heeft alle hoekjes met geel poeder volgestrooid, de vlooien kan dat toch niets schelen.[5] (...) Ook kattenpoeder tegen de vlooien heeft Kleiman verzorgd.[6]

Op 5 mei 1945 verscheen een editie van het Amsterdamsch Dagblad die nog ondergronds was gezet met daarin een advertentie waarmee Cimex zichzelf aanprees voor ratten- en muizenverdelging.[7] Otto Frank schreef op 24 juli 1945 aan Erich Elias dat Kleiman al jaren een bedrijf voor ongediertebestrijding had en over alle benodigde apparatuur beschikte. Hij had belangstelling voor DDT, maar dat was in Nederland moeilijk te krijgen. Daarom vroeg Otto aan zijn zwager om in Zwitserland te informeren.[8]

Op 24 juni 1946 werd Cimex-Instituut verplaatst van Generaal Vetterstraat 43 naar Prinsengracht 263.[9] In het telefoonboek van 1950 stond Cimex-Instituut vermeld op het adres Spechtstraat 9.[10] Per 11 september 1951 deden de gebroeders Kleiman Cimex-Instituut over aan de nieuwe eigenaar Pieter Koedijk.[11]

Noten

  1. ^ Kamer van Koophandel Amsterdam, Handelsregister dossiernummer 33047344: Akteletter a. Volgens Kleimans oude buurjongen (tot '37) J.A. Marsman zuiverde Cimex inderdaad ook schepen. Van huis uit waren de Kleimans altijd nogal op schepen en werven gericht. Volgens dochter Jopie van den Broek-Kleiman was haar grootvader in de Zaan vaak werkzaam als smid op schepen. Zie: Anne Frank Stichting (AFS), Getuigenarchief, Kleiman.
  2. a, b AFS, Anne Frank Collectie (AFC), reg. code A_Opekta_I_025: Garantiebewijs Cimex-Instituut.
  3. ^ Algemeen Adresboek der stad Amsterdam 1938-1939.
  4. ^ Anne Frank, Verhaaltjes en gebeurtenissen uit het Achterhuis, "Schoften!", 6 augustus 1943, in: Verzameld werk, Amsterdam: Prometheus, 2013.
  5. ^ Anne Frank, Dagboek B, 3 augustus 1943, in: Verzameld werk.
  6. ^ Anne Frank, Dagboek A, 3 mei 1944, in: Verzameld werk.
  7. ^ Amsterdamsch Dagblad. Radio Oranje, 5 mei 1945.
  8. ^ AFS, AFC, Otto Frank Archief, reg. code OFA_071: Otto Frank aan Erich Elias, 24 juli 1945.
  9. ^ Kamer van Koophandel Amsterdam, Handelsregister dossiernummenr. 3304734: Akteletter d.
  10. ^ Naamlijst voor de interlocale telefoondienst, deel I, uitgegeven door het Hoofdbestuur der PTT, januari 1950, p. 118. Bij de Kamer van Koophandel komt dit adres niet voor. Hier woonde Andries de Groot (1903), die van 1933 tot 1941 buurman van Kleiman sr. was. Het is echter allerminst duidelijk of De Groot ook werkelijk bij Cimex was betrokken.
  11. ^ Kamer van Koophandel Amsterdam, Handelsregister doss. nr. 33047344: Akteletter f. Het bedrijf bleef bestaan tot 1985.

Digitale Bestanden (2)

Advertentie in Amsterdamsch Dagblad, 5 mei 1945