Trouwdag Otto Frank en Fritzi Markovits

Op 10 november 1953 trouwden Otto Frank en Elfriede Edith (Fritzi) Markovits in Amsterdam. Het was voor allebei hun tweede huwelijk. De getuigen waren Jo Kleiman en Miep Gies.^[1] Net als Otto had Fritzi haar partner verloren in een concentratiekamp. Op de dag van het huwelijk lieten zij bij notaris Jacob van Hasselt een akte van huwelijkse voorwaarden opstellen. Ook maakten allebei bij hem een testament op.^[2]

Hoewel Fritzi vanaf begin 1940 met haar gezin tegenover de familie Frank op Merwedeplein woonde, leerden zij en Otto elkaar pas kennen tijdens de terugreis uit Auschwitz. Volgens de dochter van Fritzi, Eva Geiringer-Schloss, bracht zij haar moeder en Otto tijdens de treinreis van Auschwitz naar Odessa in de buurt van Czernowitz met elkaar in contact.^[3] Volgens Fritzi zelf ontmoette zij Otto tijdens een oponthoud vlakbij Lvov toen Eva Otto Frank bij de trein herkende als de vader van Anne met wie ze op het Merwedeplein had gespeeld.^[4] Later vertelde Fritzi in haar opstel Mein Leben mit Otto Frank dat Otto haar al was opgevallen bij een door de Sovjettroepen georganiseerde 'herdenking van de revolutie' in het net bevrijde Auschwitz.^[5] Volgens Otto's notitieboekje uit 1945 zou dit dan 23/II (1945) Tag der roten armee kunnen zijn geweest.^[6] Terug in Amsterdam ging Otto bij Fritzi langs omdat haar naam op een overlevendenlijst stond. Hij hoopte dat zij iets over Margot en Anne wist. Hij herinnerde zich de ontmoeting bij de trein niet.^[3]

Uit de briefwisseling tussen Otto en Fritzi in het najaar van 1952, toen Otto in verband met de toneelbewerking van het dagboek langere tijd in de Verenigde Staten verbleef, blijkt dat hun huwelijk aanstaande was.^[7]