Irene Kronheim - Holländer

Irene Holländer was een dochter van Moses Max Holländer, een broer van Abraham Holländer, de vader van Edith Frank-Holländer. Uit het huwelijk van Max Holländer met Mathilde Berg werden vier kinderen geboren: Alfred, Irene, Ernst en Richard.^[1] Irene was een van nichtjes met wie Edith in Aken naar school was gegaan en als jonge vrouw heeft ze met haar getennist.^[2] 

Irene was modern en geëmancipeerd: zij was een van de eerste vrouwen in Duitsland die haar rijbewijs haalde^[3] en had bovendien een handelsopleiding gevolgd.^[2] Ze was in 1922 getrouwd met advocaat Walter Kronheim.^[4] Kronheim had gediend als frontsoldaat, nadat hij zich om in de eerste week van de Eerste Wereldoorlog vrijwillig had aangemeld om voor de keizer te vechten. HIj verloor zijn rechterarm op het slagveld van Verdun in 1917 en ontving daarvoor het “IJzeren Kruis 1e Klasse” (EK-I).^[5] Na de oorlog studeerde Kronheim rechten en  promoveerde in 1925 in Frankfurt am Main. Datzelde jaar, waren Irene en Walter gasten op de bruiloft van Otto Frank en Edith Holländer op 8 mei 1925.

Uit het huwelijk van Irene Holländer met Walter Kronheim werden twee dochters geboren, Ursula Ruth (1924) en Dorothée-Inge (1930).^[4] Irene scheidde in oktober 1933 van Walter, omdat die haar had bedrogen met zijn secretaresse. Datzelfde jaar nog begon hij zijn eigen advocatenkantoor in Wanne-Eickel en trouwde hij met Else Werner, née Schmidt, een niet-Joodse vrouw. Zij woonden tot 1944 in Wanne-Eickel aan de Adolf Hitler-Platz, maar toen de grond onder hun voeten toch te heet dreigde te worden, zochten zij hun toevlucht zochten op een boerderij vlakbij Bad Oeynhausen. Op 1 april 1945, twee dagen voordat de Amerikanen Bad Oeynhausen bereikten, waagde Kronheim zich uit zijn schuilplaats om de Amerikaanse tankeenheden te begroeten. De Amerikanen benoemden hem vervolgens prompt tot burgemeester.^[6]

Om aan de nazi's te ontkomen, had Irene al in 1936 besloten Duitsland te verlaten, maar zij slaagde er niet in om voor alle gezinsleden overtocht op een schip uit Europa veilig te stellen. Begin 1937 reisde zij samen met haar moeder Mathilde Holländer-Berg en jongste dochter Dorothée af naar Peru, waar Irene’s broer Richard al woonde, terwijl oudste dochter Ursula naar Amsterdam gestuurd om zolang bij de familie Frank te gaan wonen. Toen ze later Ursula wilde laten komen, probeerde haar ex-man Walter Kronheim haar emigratie tegen te houden. Het verhaal gaat dat Otto Frank hem tot bezinning wist te brengen en ervoor zorgde dat Ursula alsnog kon vertrekken.^[7]

In Peru hertrouwde Irene Holländer in 1937 met de arts Siegfried Holzer. Tijdens een tournee van Holiday on Ice door Zuid-Amerika in 1958 bezocht Buddy Elias, een neef van Otto Frank, Irene Holländer in Lima, alsmede haar broer Richard.^[8] In een brief aan Irene refereerde Otto Frank ook aan dit bezoek van Buddy aan Lima.^[9] Otto Frank hield contact met de nicht van Edith. In 1968 schreef hij haar: 'Ausser mit Walter bist Du die einzige der Familie, mit der ich in Kontakt stehe. Man ist ja zuweitauseinander, um regelmäßig Fühung zu halten'.^[10] 

Na de oorlog verhuisde dochter Ursula naar Massaschusetts in de Verenigde Staten, waar ook Julius en Walter Holländer, de broers van Edith woonden, en trouwde daar met Arthur Malcom Alpert, een ingenieur bij het Corps of Engineers.^[11] Omdat Alpert opdracht kreeg om een brug te bouwen die Galveston met Pelican Island zou verbinden, verhuisde het paar naar Texas.^[12] Moeder Irene en stiefvader Siegfried zouden zich uiteindelijk in Boston vestigen.

Na in Lima de middelbare school te hebben gevolgd, ontmoette Dorothé Luis Fraifeld: ze trouwden in 1953. Terwijl Luis als huisarts druk was met zijn praktijk, voedde  Dorothée voedde hun twee zonen, Eduardo en Carlos, op. Toen sloeg het noodlot toe: Luis stierf in 1962 plotseling aan een hartaanval. Vier jaar later vertrok Dorothhée uit Peru en vestigde zich in Miami Beach, Florida, om een nieuw leven op te bouwen voor zichzelf en haar twee jonge kinderen. Niet lang daarna verhuisde het gezin naar Houston, Texas. De jongens groeiden op en gingen naar de universiteit, trouwden en stichtten hun eigen gezin.^[13] In 2001 hertrouwde Dorothée, die zich inmiddels Dorothy noemde, met Robert Jenkins.^[14] In oktober 2011 reisde ze naar Amsterdam om de opening van een tentoonstelling over haar achternicht Edith Frank-Holländer in het Anne Frank Huis bij te wonen.^[15] Bij die gelegenheid werd zij vergezeld door zoon Ed(uardo) Fraifeld en kleinzoon Benjamin.^[16] 

Bron persoonsgegevens.^[4]