Paul Wronker

Paul Wronker huurde van 28 mei 1940 tot 13 maart 1941 een kamer bij de familie Frank.^[1] Op 22 juli 1942 trouwde hij met Rosel Goldschmidt. Fritz Pfeffer was getuige bij het huwelijk.^[2] Anne schrijft op 20 oktober 1942 in haar dagboek dat hij en zijn vrouw doorgezonden waren naar Polen. Twee dagen later schrijft ze dat ze waren teruggehaald, en dat Miep bij ze langs ging.^[3] Op 25 mei 1943 moest hij met zijn vrouw naar kamp Vught en vandaar op 2 juli 1943 naar Westerbork.^[4]  Philip Mechanicus geeft in zijn dagboek een korte beschrijving over de aankomst die dag in Westerbork van zestienhonderd personen.^[5]   

In een ongedateerde maar naoorlogse brief schreef Otto Frank aan zijn familie in Bazel dat Paul Wronker na het vertrek van Ernst Katz een tijdlang bij hen in huis woonde.^[6] De omgang met Wronker omschreef hij als goed en zelfs vriendschappelijk. Otto noemde hem een 'lieber anständiger Mensch', maar ook ''ein weicher Type'. Uit de brief blijkt dat Alice Frank-Stern van Wronkers oom in Zwitserland geld onving, waarvoor Otto Frank Wronker in Amsterdam de tegenwaarde gaf. Nu de oorlog ten einde was, wilde Otto dit verrekend zien, daar hij het geld hard nodig had.^[7]

Bron persoonsgegevens.^[8]