Charles de Gaulle
Generaal de Gaulle Frans was leider van de Vrije Fransen tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Persoon
De Gaulle was militair, politicus en president. Sinds 1913 was De Gaulle[1] Frans militair, en in 1916 raakte hij bij de Slag van Verdun in Duitse krijgsgevangenschap. Toen maarschalk Petain in juni 1940 een wapenstilstand met de Duitsers wilde sluiten nam De Gaulle de wijk naar Engeland. Hij werd daarom door de nieuwe Franse regering in Vichy wegens desertie ter dood veroordeeld. De Gaulle was leider van de Vrije Fransen. Na de geallieerde invasie in Noord-Afrika vestigde hij zijn hoofdkwartier in Algiers. Hoewel hij zich bij de geallieerden aansloot, bleef er afstand tussen de generaal en zijn bondgenoten.[2]
Op 6 juni 1944 meldde persbureau Reuters De Gaulles aankomst in Engeland.[3] Op 10 juni werd hij door koningin Wilhelmina ontvangen.[4]
Noten
- ^ Wordt door Anne aangeduid als: de Gaul. Anne Frank, Dagboek A, 6 juni 1944, in: Verzameld werk, Amsterdam Prometheus, 2013.
- ^ Wikipedia: Charles de Gaulle.
- ^ Nieuwsblad van het Noorden, 7 juni 1944.
- ^ Amigoe di Curaçao, 12 juni 1944.