Hermann van Pels op de wachtlijst voor emigratievisa geplaatst
Net als zijn broer Max David en zijn echtgenote, wil ook Hermann van Pels met zijn vrouw en zoon naar de Verenigde Staten vertrekken. Hij dient daartoe een aanvraag voor visa in.
Meerdere leden van de familie Van Pels komen naar Nederland met de wens verder te trekken. Hermanns broer reisde in de zomer van 1938 vanuit Amsterdam via Liverpool af naar New York;[1] zijn zus zou eind 1939 naar Chili vertrekken.[2] Hermanns gezin opteerde ook voor de Verenigde Staten en vroeg de benodigde visa aan. Op 25 april 1939 bevestigde consul R.S. Huestis dat de aanvraag van Hermann en zijn gezin in behandeling was genomen. Ondanks de Nederlandse nationaliteit is deze aanvraag op 10 februari 1939 geregistreerd op de wachtlijst van immigrants under the German quota.[3] Voor emigratie naar de Verenigde Staten was niet zozeer de nationaliteit of het paspoort doorslaggevend, maar het land van geboorte.
Zij moesten aan de opbouw van hun dossier, waarvoor tal van officiele documenten nodig waren, gaan beginnen. Maar op dat moment was de wachtlijst al zo lang dat de kansen gering waren. Bovendien zouden alle papieren bij het bombardement van 14 mei 1940 verloren gaan.[4] Of zij daarna nog geprobeerd hebben nieuwe documenten te verzamelen om de procedure voort te zetten is niet bekend.
Noten
- ^ Passagierslijsten op Ancestry: List or manifest of alien passengers for the United States Immigrant Inspector at port of arrival, S.S. 'Samaria', passengers sailing from Liverpool, 27 augustus 1938, aankomst in New York 5 september 1938.
- ^ Stadsarchief Amsterdam, Dienst Bevolkingsregister, Archiefkaarten (toegangsnummer 30238): Archiefkaart I.H. van Pels.
- ^ Anne Frank Stichting, Anne Frank Collectie, reg. code A_vPels_I_001: Brief consul R.S. Huestis aan H. van Pels, 25 april 1939.
- ^ Rebecca Erbelding & Gertjan Broek, German bombs and US bureaucrats: how escape lines from Europe were cut off, Washington, DC: United States Holocaust Memorial Museum, 2018.