NL

Margot en Anne Frank

Anne en Margot Frank in relatie tot elkaar.

Vervaar

Margot en Anne Frank, Frankfurt am Main, 1933

Vervaar Gebruiksrechten: Status onduidelijk

Over de relatie tussen Margot en Anne geven de bronnen zowel harmonie als conflict aan. Margot kreeg en/of nam vaak de rol van oudere zus. In haar dagboek schrijft Anne hierover:

  • 'Moeder, Margot en ik zijn weer de beste maatjes, dat is toch eigenlijk veel prettiger'.[1]
  • 'Vanochtend had ik wel «de slappe lach,» je weet wel zoals je op school wel kunt hebben. Margot en ik zaten te giechelen als echte bakvissen.'[2]
  • 'Margot kan ik niet anders betitelen als een rotkind, dat mij dag en nacht, verschrikkelijk irriteert.'[3] 
  • 'Margot is zo lief geworden, ze lijkt me heel anders dan vroeger. Ze is lang zo kattig niet meer en wordt een echte vriendin. Ze beschouwt me in het geheel niet meer als de kleine uk waar je geen rekening mee te houden hebt.'[4]

Verschillende getuigen spreken ook over de rol van oudere zus die Margot tegenover Anne aanam. Zo zei Margots klasgenoot, Jetteke Frijda in een interview: 'Margot zag Anne als haar kleine zusje, waar zij een beetje op moest letten. Af en toe zal zij zich wel aan haar geërgerd hebben, maar dat liet zij niet merken.'[5] Ook vroeger buurmeisje Toos Kupers zei hierover: 'Margot was al meteen ook tegenover mij een ouder zusje. Zoals ze ook tegen Anne was. Tegen Anne zei ze vaak: “Niet doen hoor, dat mag niet. Dat wil mamma niet hebben."'[6]

In haar dagboek beschrijft Anne ook vaak de verschillen tussen haarzelf en Margot: 

  • 'Aan Margot is niets op te voeden, die is van nature, de goed-, lief- en knapheid zelve, maar ik draag haar deel aan ondeugendheid ruimschoots mee.'[7]
  • 'Margot wil graag m'n vertrouwde zijn, ik kan niet. Zij is lief, en goed, en mooi, maar zij mist iets wat ik zo nodig heb.'[8]

Ook zijn er diverse getuigenobservaties over de verstandhouding en de verschillen tussen Anne en Margot. Zo zei Margots klasgenootje op de Jekerschool, Anco Mali: 'Anne was een vrolijke flierefluiter. Een kind (...) dat niet kon tippen aan de ernst en het talent van Margootje.'[9] En Margots HBS-vriendin en mederoeister Bella Kohlweij zei: 'Anne was altijd haaiig tegen Margot die op haar beurt altijd rustig bleef.'[10]

Otto Frank, als opvoeder, schreef in een brief aan Anne: 'So einfach wie mit Deinem Schwesterchen geht es nicht immer […].' [11]

Volgens getuigenissen van kampgenoten blijven Margot en Anne in Auschwitz en Bergen Belsen tot het einde bij elkaar.[12]

Noten

  1. ^ Anne Frank, Dagboek A, 14 oktober 1942, in: Verzameld werk, Amsterdam: Prometheus, 2013. 
  2. ^ Anne Frank, Dagboek A, 8 februari 1944, in: Verzameld werk 
  3. ^ Anne Frank, Dagboek A, 7 november 1942, in: Verzameld werk 
  4. ^ Anne Frank, Dagboek B, 12 januari 1944, in: Verzameld werk.
  5. ^ Menno Metselaar, 'Margot Frank moet ook genoemd worden', Website Anne Frank Stichting, 2003 (https://web.archive.org/web/20050215134404/http://annefrank.org/content.asp?pid=318&lid=1).
  6. ^ AFS, Getuigenarchief, Kupers: Interview Toos Buiteman-Kupers, 8 september 2009. 
  7. ^ Anne Frank, Dagboek B, 27 september 1942, in: Verzameld werk.
  8. ^ Anne Frank, Dagboek A, 12 maart 1944, in: Verzameld werk.
  9. ^ Anco Mali, Margot Frank en de anderen, Soesterberg: Aspekt, 2005, p. 39.
  10. ^ AFS, Getuigenarchief, Kohlweij: Verslag van twee telefoongesprekken en een interview met Bella Kohlweij.
  11. ^ AFS, AFC, reg. code OFA_070: Transcriptie brief Otto Frank aan Anne Frank, van 12 mei 1939.
  12. ^ Zie de getuigenissen van Janny Brandes-Brilleslijper, Leny de Jong-van Naarden en Ronnie Goldstein-van Cleef in: Willy Lindwer, De laatste zeven maanden. Vvrouwen in het spoor van Anne Frank, Hilversum: Gooi & Sticht, 1988.