NL

Gerbrand Adriaensz. Bredero

Bredero was een zeventiende-eeuwse Nederlandse dichter.

Bredero (1585-1618) was een Nederlandse dichter uit de zestiende en zeventiende eeuw. Hij was lid van rederijkerskamer D'Eglentier. Onder leiding van Samuel Coster richtten enkele dissidenten de Nederduytsche Academie op. Ook Bredero volgde Coster. Postuum verscheen in 1622 het Boertigh, amoreus, en aendachtig groot lied-boeck van G.A. Brederode, Amsteldammer.[1] Zijn bekendste stuk is Spaanschen Brabander. Het ging in de Nederduytse Academie in première. Medewerking van Bredero aan de Academie garandeerde veel publiek. Bredero schetste een beeld van een door vreemdelingen overspoelde stad, en het verval dat daarvan het gevolg was.[2]

't Kan verkeren was een beroemde lijfspreuk van Bredero. Dit motto wordt aangehaald door Anne in haar dagboek.[3] In de meeste vertalingen haar dagboek wordt dat goed overgenomen, maar in de Engelse vertaling wordt he motto toegeschreven aan Br'er Rabbit (Broer Konijn). [4] Broer Konijn is een personage uit de Amerikaanse folklore, die beroemd is geworden dankzij de vertellingen van Oom Remus door de 19e eeuwse schijver Joel Chandler Harris over Broer Konijns eeuwige strijd tegen Broer Vos (Br'er Fox) en Broer Beer (Br'er Bear). Walt Disney verfilmde Harris' boeken in 1946 als de speelfilm-animatiefilm Song of the South. Sommige Amerikaanse literatuurwetenschappers verkeren nu in de veronderstelling dat Anne de verhalen van Oom Remus heeft gelezen.[5] Daar is echter geen bewijs voor.

Noten

  1. ^ KB, Nederlandse poëzie, Historische dichters: Gerbrand Adriaensz Bredero (1585-1618).
  2. ^ Mieke B. Smits-Veldt, "24 september 1617: Inwijding van de Nederduytse Academie", in: M.A. Schenkeveld-van der Dussen (hoofdred.), Nederlandse literatuur, een geschiedenis, Groningen: Nijhoff, 1993, p. 196-201, aldaar p. 200.
  3. ^ Anne Frank, Dagboek A, 24 januari 1944, in: Verzameld werk, Amsterdam: Prometheus, 2013.
  4. ^ De toeschrijving aan Broer Konijn verscheen voor het eerst in Barbara Moyaart-Doubleday's vertaling uit 1952 van Annes dagboek en is niet gecorrigeerd in de vertaling van Susan Massotty.
  5. ^ Sylvia P. Iskander, 'Anne Frank's reading: a retrospective', in: Hyman Enzer & Sandra Solotaroff-Enzes (eds.), Anne Frank: reflections on her life and legacy, Urbana & Chicago, IL: University of Illinois Press, 2000, p. 105.