Gerbrand Adriaensz. Bredero
Bredero was een zeventiende-eeuwse Nederlandse dichter.
Persoon
Bredero (1585-1618) was een Nederlandse dichter uit de zestiende en zeventiende eeuw. 't Kan verkeren was een beroemde lijfspreuk van Bredero.[1] Hij was lid van rederijkerskamer D'Eglentier. Onder leiding van Samuel Coster richtten enkele dissidenten de Nederduytsche Academie op. Ook Bredero volgde Coster. Postuum verscheen in 1622 het Boertigh, amoreus, en aendachtig groot lied-boeck van G.A. Brederode, Amsteldammer.[2] Zijn bekendste stuk is Spaanschen Brabander. Het ging in de Nederduytse Academie in première. Medewerking van Bredero aan de Academie garandeerde veel publiek. Bredero schetste een beeld van een door vreemdelingen overspoelde stad, en het verval dat daarvan het gevolg was.[3]
Noten
- ^ Wordt ook door Anne aangehaald. Anne Frank, Dagboek A, 24 januari 1944, in: Verzameld werk, Amsterdam: Prometheus, 2013.
- ^ KB, Nederlandse poëzie, Historische dichters: Gerbrand Adriaensz Bredero (1585-1618).
- ^ Mieke B. Smits-Veldt, "24 september 1617: Inwijding van de Nederduytse Academie", in: M.A. Schenkeveld-van der Dussen (hoofdred.), Nederlandse literatuur, een geschiedenis, Groningen: Nijhoff, 1993, p. 196-201, aldaar p. 200.