NL

Benno Brahn

Benno Brahn was een zakenrelatie van Otto Frank.

Persoon

  • Benno Benjamin Adolf Brahn
  • Geboren op: 22 juni 1877
  • Geboren in: Laurahütte, Duitsland
  • Overleden op: 4 augustus 1954
  • Overleden in: Amsterdam, Nederland

Benno Brahn was doctor in de natuurwetenschappen en als zodanig mede-uitvinder van Tetenal, een ontwikkelingsconcentraat voor zwart-witfilms. Ook was hij als chemicus verbonden aan het Institut für Krebsforschung van het Charité ziekenhuis in Berlijn.[1]

Brahn was in 1921 in Berlijn getrouwd met een veel jongere, niet-Joodse vrouw: Eugenie von der Osten-Sacken (1894-1977).[2] Op 9 maart 1922 werd hun zoon Konrad geboren.[3] In 1934 vluchtte het gezin naar Nederland. Eenmaal in Amsterdam woonden ze kort in een pension in de Vondelstraat, maar al snel namen ze hun intrek in een huis in de Paulus Potterstraat.[3] Zoon Konrad ging naar het Barlaeus Gymnasium en had Willem Frederik Hermans één jaar als klasgenoot.[4] Niet in dezelfde klas, maar wel in dezelfde jaargang zat Hidde Heringa.[5] Die schreef over Konrads vader: 'Brahn Sr. is een alleraardigste, gevoelige zachte man, evenals zijn vrouw en zij zijn als bolletjes was aan elkaar gesmolten'.[3]

In augustus 1934 richtte Brahn Sangostop op, een bedrijf dat als doel had het fabriceren van en handel in bloedstelpende middelen en andere chemische en farmaceutische producten.[6] In 1939 werd hij commissaris en vicevoorzitter van de Raad van Commissarissen.[7] Opekta, het bedrijf van Otto Frank, deed zaken met Sangostop. Otto Frank had Brahns telefoonnummer in zijn agenda’s genoteerd van 1937 en 1946 tot en met 1952.[8]

Op 28 april 1937 vroeg Brahn in de Verenigde Staten patent aan op een toepassing van pectine bij het gebruik van insuline door diabetespatiënten.[9] Op 20 februari 1945 registreerde ook Canada een patent voor een insulinetoepassing, die Brahn uitvond, en die eigendom was van Thelopharm.[10] Thelopharm was een zusterbedrijf van Sangostop, waarvan Brahns oudere broer Max in de jaren dertig directeur was.

Brahns huwelijk met een niet-Joodse vrouw leverde hem de beschermde status van gemengd gehuwde op tijdens de Duitse bezetting en in tegenstelling tot Max, die werd vernoord in Auschwitz, overleefde hij de oorlog.

Na het Barlaeus[11] ging Konrad Brahn rechten studeren. Tijdens de Duitse bezetting legde hij clandestien het kandidaatsexamen af. Pas begin jaren zestig volgende het doctoraalexamen. Na verschillende academische aanstellingen, werd hij in 1980 benoemd tot hoogleraar belast met het burgerlijk recht aan de Universiteit Groningen. In 1987 ging hij met emeritaat en overleed in 2001.[12]

Bron persoonsgegevens.[2] Adressen: Fasanenstraße 58, Berlijn (1931);[13] Vondelstraat 25hs, Amsterdam (mei 1934), Paulus Potterstraat 28 boven (aug. 1934), Watteaustraat 14-II (april 1941).[2]

Noten

  1. ^ Gustav Wagner, Andrea Mauerberger, Krebsforschung in Deutschland: Vorgeschichte und Geschichte des Deutschen Krebsforschungszentrum, Berlin [etc.} Springer-Verlag, 1989, p. 22; Peter Voswinckel, Erinnerungsort Krebsbaracke: Klarstellungen um das erste interdisziplinäre Krebsforschungsinstitut in Deutschland (Berlin, Charité), Berlin, Deutsche Gesellschaft für Hämatologie und Medizinische Onkologie e. V., 2014, p. 54.
  2. a, b, c Stadsarchief Amsterdam, Dienst Bevolkingsregister; Archiefkaarten (toegangsnummer 30238): Archiefkaart B.B.A. Brahn.
  3. a, b, c Willem Otterspeer, De mislukkingskunstenaar, Amsterdam: De Bezige Bij, 2013, p. 245.
  4. ^ Willem Frederik Hermans (1921-1995), prozaschrijver, columnist en essayist. Wikipedia: Willem Frederik Hermans.
  5. ^ Hidde Heringa (1921-2003), een inmiddels vergeten prozaschrijver, en vriend van W.F. Hermans. 
  6. ^ Nationaal Archief, Den Haag, Kamer van Koophandel Delft, Handelsregister 1921 – 1995 (toegang 3.17.19), inv. nr. 508, dossier 16118.
  7. ^ “Handelsregister. Wijzigingen November 1939”, Pharmaceutisch Weekblad. Orgaan van de Nederlandsche Maatschappij ter bevordering van de Pharmacie, 6 januari 1940.
  8. ^ Anne Frank Stichting, Anne Frank Collectie, Otto Frank Archief, reg. codes OFA_001 en 003 t/m 009.
  9. ^ US Patent Office, Patent 2.294.016.
  10. ^ Canadian Intellectual Property Office, Patent 425759 Summary.
  11. ^ Hij slaagde in juni 1941 voor zijn eindexamen. 'Schoolnieuws', De Nederlander, 21 juni 1941.
  12. ^ H.C.F. Schoordijk, Prof. mr. O.K. (Konrad) Brahn (1922-2001) en zijn ‘zwaartepunten’, Nederlands Tijdschrift voor Nederlands Burgerlijk Recht, jrg. 10, nr 19 (december 2002), p. 522-524.
  13. ^ Jüdisches Adressbuch für Gross-Berlin, Ausgabe 1931, Berlin: arani-Verlag GmbH, 1994, p. 45.