Abraham (Bram) Asscher was in het jaar 1941-1942 een klasgenoot van Margot Frank in klas 4b2 van het Joods Lyceum in Amsterdam. Samen met zijn broer Jaennot zat hij van 29 september 1943 tot 13 september 1944 in kamp Westerbork.^[1] Hoewel hij niet in de strafbarak zat, zag hij in deze periode Margot en haar familie in het kamp en schreef daarover aan zijn moeder.  

Bram Asscher was een neef (de zoon van een broer) van Abraham Asscher van de Joodsche Raad. Zijn moeder, Stephanie Fischer, hertrouwde na het overlijden van haar eerste echtgenoot (de vader van Bram) met een niet-Joodse man. Zij had daardoor als gemengd gehuwde een Sperre - een vrijstelling voor deportatie. Haar zoons hadden als kinderen van twee Joodse ouders deze bescherming echter niet. Samen met zijn broer Jeannot werd Bram op 29 september 1943 overgebracht naar doorgangskamp Westerbork. Op 13 september 1944 werd hij als onderdeel van de ‘diamantgroep’ gedeporteerd naar het Sternlager van concentratiekamp Bergen-Belsen. Beide broers overleefden de kampen en werden in mei 1945 in Hillesleben bevrijd.^[1]

Brief

Bram zat in Westerbork in het ‘vrije’ kampdeel. Hij mocht eens in de veertien dagen een brief of twee kaarten schrijven en pakjes ontvangen. Op 25 augustus 1944 schreef Bram vanuit Westerbork aan zijn moeder dat Margot, Anne en hun ouders in de strafbarak van kamp Westerbork waren opgesloten: ‘Mama, weet U dat Margot hier is? Dat vriendinnetje van Trees. U kent haar zeker nog wel he? Zij is met haar ouders en zusje in de S. Erg jammer!’ Bram bedankte zijn moeder in de brief verder voor de mooie tandenborstel en andere spulletjes.^[2]

Deze brief is een van de weinige persoonlijke bronnen, waarin wordt verwezen naar de aanwezigheid van de familie Frank in Westerbork.

Bron persoonsgegevens.^[3] Adressen: Beethovenstraat 122 II, Amsterdam (’36); Stadionkade 41 hs (’41).^[4]