Gerrit Bolkestein

Gerrit Bolkestein was minister van Onderwijs in de Nederlandse regering in ballingschap te Londen. Hij werd in 1939 minister van onderwijs in het kabinet-De Geer, en bleef dat tot 1945. Hij ging in de meidagen van 1940 mee naar London. In 1943 riep hij de Nederlandse studenten op de loyaliteitsverklaring niet te tekenen.^[1]

Op 28 maart 1944 deelde hij via Radio Oranje mee dat er na de oorlog een verzameling van dagboeken en andere egodocumenten uit de bezettingsperiode zou worden aangelegd. Hij zei: 'Wil het nageslacht ten volle beseffen wat wij als volk in deze jaren hebben doorstaan en zijn te boven gekomen, dan hebben wij juist de eenvoudige stukken nodig: een dagboek, brieven van een arbeider uit Duitsland, [...] toespraken van een predikant.'^[2] Anne hoorde deze uitzending, en kwam op het idee om een roman over haar onderduikbelevenissen te schrijven.^[3] Otto Frank herinnerde Bolkestein op 6 februari 1946 in een brief aan zijn oproep en hij vroeg in verband daarmee om een onderhoud. Bolkestein verwees hem twee dagen later naar het (toenmalige) RIOD.^[4]  In juni 1947 stuurde Otto Frank Bolkestein een exemplaar van Het Achterhuis, met de mededeling dat de minister in de notitie van 29 maart 1944 werd genoemd. Bolkestein schreef op 30 juni 1947 een bedankbriefje.^[4]

Adressen: Amstelkade 169 huis, Amsterdam (’37); Groenhovenstraat 32, Den Haag (’39).^[5]