NL

Werner Pfeffer

Werner Pfeffer was de zoon van Fritz Pfeffer en Vera Bythiner, zijn eerste vrouw.

Persoon

Fotocollectie: Anne Frank Stichting, Amsterdam
  • Werner Pfeffer
  • Geboren op: 3 april 1927
  • Geboren in: Berlijn, Duitsland
  • Overleden op: 14 februari 1995
  • Overleden in: California, USA

Werner Pfeffer, Leicester, 1939

Fotocollectie: Anne Frank Stichting, Amsterdam

Status onduidelijk

Werner Pfeffer was de zoon uit het huwelijk van Fritz Pfeffer met Vera Bythiner.[1] Nadat het huwelijk van Fritz en Vera in 1933 op een scheiding was uitgelopen, kreegt Fritz de voogdij over Werner toegewezen. Hij had een hulp in de huishouding, Else Messmer, die ook regelmatig op Werner paste.

Na de Kristallnacht, de door de nazi's georganiseerde uitbarsting van geweld tegen Joden in de nacht van 9 op 10 november 1938,  besloot Fritz Pfeffer om Duitsland te verlaten. Hij zorgde ervoor dat zijn zoon Werner een plaats kreeg op de boot naar Engeland. Volgens een verklaring zette mevrouw Messmer hem op de boot; volgens een andere verklaring was het Charlotte Kaletta, de vriendin van Fritz Pfeffer, die dit deed. Volgens een document van het Britse Home Office kwam hij op 1 december 1938 onder auspiciën van de Refugee Children’s Movement in Harwich aan.[2] Op Fritz Pfeffers vreemdelingenkaart noteerde de Amsterdamse Vreemdelingendienst over Werner op 16 januari 1939: 'Is in Londen'.[3]

Hij werd in 1943 zestien jaar en viel daarmee onder de bepalingen voor vijandelijke onderdanen en omdat Engeland in oorlog was met zijn land van herkomst, werd hij aan een veiligheidsscreening onderworpen. Verschillende personen stonden borg voor zijn betrouwbaarheid en na screening werd internering niet nodig geacht. In Minehead, waar hij vanwege het gevaar in London verbleef, was hij A.R.P.-Messenger, d.w.z. koerier bij de Air Raid Precaution (Luchtbescherming). Ook bezocht hij daar het Polytechnic College.[2]

Fritz Pfeffer haalde volgens Anne regelmatig herinneringen op aan zijn vrouw en 'zijn kinderen', wat dan 'zijn zoon' geweest moet zijn, omdat Werner zijn enige kind was.[4]

Otto Frank schreef Werner op 20 september 1945. Het lot van zijn vader was toen nog onbekend. Otto zette uiteen hoe hij Pfeffer kende en hoe hij tegen diens trouwpogingen met Charlotte Kaletta aankeek.[5] Een antwoord is niet bekend.

Werner vertrok na de oorlog naar de Verenigde Staten. Hij bouwde daar vanaf 1952 een handelszaak op.[6] Midden jaren negentig werd Werner Pfeffer, die in de VS de naam Peter Pepper had aangenomen, geïnterviewd in de documentairefilm Anne Frank Remembered van Jon Blair. Hij ontmoette hierin - voor het eerst - Miep Gies in Pfeffers en Annes kamer in het Achterhuis.[7]

Bron persoonsgegevens [8] Adressen: Passauerstrasse 33, Berlijn (’27-’38);[9] ‘The Institute’, Bancks Road, Minehead (’43);[2] 43-45 Fitzjohn Avenue, NW3 London (’45).[10]

Noten

  1. ^ Stadsarchief Amsterdam (SAA), Dienst Bevolkingsregister (toegangsnummer 30238): Archiefkaart F. Pfeffer.
  2. a, b, c National Archives, London, Home Office, PRO/HO396/67/439, ‘Regional Advisory Committee’: Advies 13 oktober 1943.
  3. ^ SAA, Gemeentepolitie Amsterdam, inv. nr. 4046: Vreemdelingenkaart Fritz Pfeffer.
  4. ^ Anne Frank, Dagboek A, 15 april 1944, in: Verzameld werk, Amsterdam: Prometheus, 2013.
  5. ^ AFS, AFC, reg. code OFA_077: Otto Frank aan Werner Pfeffer, 20 september 1945.
  6. ^ Zie http://www.peterpepper.com (geraadpleegd maart 2012).
  7. ^ Jon Blair (regie & prod.), Anne Frank remembered, London: The Jon Blair Film Company, 1995.
  8. ^ SAA, Dienst Bevolkingsregister (toegangsnummer 30238): Archiefkaart F. Pfeffer; AFS, Getuigenarchief, Pepper, Peter: Sigi Pepper aan Dineke Stam, 14 februari 1995.
  9. ^ SAA, Gemeentepolitie Amsterdam, inv. nr. 4046: Vreemdelingenkaart F. Pfeffer.
  10. ^ AFS, AFC, Otto Frank Archief, reg. code OFA_077: Otto Frank aan Werner Pfeffer, 20 september 1945.