Westerkerk

De Westerkerk op de Prinsengracht 281 te Amsterdam is tussen 1620 en 1631 in opdracht van het stadsbestuur van Amsterdam gebouwd naar ontwerp van Hendrick de Keijser. Het carillon in de toren bevat klokken van de beroemde gieter François Hemony.^[1] Vanaf 5 januari 1942 zijn er wekelijks carillonconcerten op de torens van de Zuider-, de Wester- en de Oude Kerk.^[2]

De Westerkerk figureert verschillende keren in Annes dagboek. Zo schrijft ze dat ze het geluid van de klok, die elk kwartier sloeg, direct waardeerde, maar dat haar ouders en Margot er niet aan konden wennen.^[3] Ook schrijft ze in haar herschreven versie op 10 augustus 1943, dat ze de Westertorenklok niet meer hoorde en dat hij kennelijk was weggehaald voor fabrieksgebruik.^[4] Uit een bron blijkt dat eind 1942 de luiklok werd verwijderd, maar dat de slagklokken bleven hangen. Of tussentijds de slagklokken ook buiten werking zijn geweest, vermeldt de bron niet. De luiklok werd uiteindelijk niet omgesmolten. Op 30 juli 1943 werd hij teruggeplaatst en vanaf eind november van dat jaar luidde hij weer.^[5]

Op 10 maart 1944 schrijft Anne dat het huwelijk van oud-Opektamedewerker Henk van Beusekom in de Westerkerk werd ingezegend.^[6]

Verder beschrijft Anne op 28 februari 1944 in haar dagboek hoe ze hoorde dat 'een klok' Rechtop van lijf, rechtop van ziel speelt.

Vrij Nederland beschrijft hoe op 5 mei 1945 de Nederlandse vlag op de toren van de Westerkerk werd gehesen, waarbij 'door het oude - behouden gebleven - carillon' het Wilhelmus klinkt.