Fritz Pfeffer wordt afgewezen voor registratie als tandarts in het Verenigd Koninkrijk
In 1937 deed Fritz Pfeffer een aanvraag tot registratie als tandarts in het Verenigd Koninkrijk, maar dit verzoek werd afgewezen.
Vanwege de nazivervolgingen in Duitsland stuurden Fritz Pfeffer en zijn broer Ernst Pfeffer midden jaren dertig een verzoek tot registratie als tandarts in het Verenigd Koninkrijk naar de General Medical Council (GMC) in Londen. Tussen 1932 en 1939 deden ongeveer duizend Joodse tandartsen eenzelfde verzoek, in de hoop op die manier te kunnen vluchten uit nazi-Duitsland en Oostenrijk. Van de duizend aanvragen werden er ongeveer driehonderd goedgekeurd.[1]
Het verzoek van Ernst Pfeffer werd op 13 november 1935 goedgekeurd door de GMC. Hij vluchtte vervolgens in 1936 naar Engeland. In Londen oefende hij zijn beroep als tandarts verder uit.[2]
Het verzoek van Fritz Pfeffer werd op 5 mei 1937 afgewezen. Hij had dezelfde tandartsenopleiding in Würzburg gevolgd als zijn broer. Toch oordeelde de GMC dat er niet genoeg garantie was dat de kennis en vaardigheden van Fritz voldeden aan de vereisten van de Dental Act uit 1878.[3]
Noten
- ^ John Zamet, German and Austrian refugee dentists. The response of the Britisch authorities 1933-1945, Ph.D. Thesis, Oxford Brookes University, 2007.
- ^ The minutes of the General Medical Council (G.M.C. London) Volume 72 - 1935. Reports on Applications for Registration of Foreign dentists under the Dentists Act 1878, p. 245-251.
- ^ The minutes of the General Medical Council (G.M.C. London) Volume 74 - 1937. Reports on Applications for Registration of Foreign dentists under the Dentists Act 1878, p. 239-242.