Emigratie midden jaren dertig

De ontwikkelingen in Duitsland na 1933 brachten verschillende golfbewegingen in de Joodse emigratie uit dat land teweeg, Naast de al in april 1933 afgekondigde boycot van Joodse winkeliers en vrije beroepsbeoefenaars, traden in september 1935 de wetten van Neurenberg in werking, Deze zogenaamde rassenwetten en navolgende verordeningen waren bedoeld om de Joden in Duitsland al hun rechten te ontnemen. Zo was het verboden voor Duitsers om te trouwen met Joden en Duitse Joden werden nog meer burgerrechten ontnomen. Op deze manier probeerden de nazi's Joden het leven zo zuur te maken dat ze 'vrijwillig' uit Duitsland zouden vertrekken. 

Tussen 1933 en 1937 verlieten in totaal zo’n 130.000 Joden nazi-Duitsland. Een van de famliles die vertrokken toen voor Joden het leven steeds moeilijker werd, was het gezin van Herman van Pels. In 1937 verlieten zij het Duitse Osnabrück en vestigden zich in Amsterdam.^[1] Ook een aantal broers en zussen van Hermann van Pels en zijn echtgenote Auguste Röttgen, evenals hun ouders, kozen een goed heenkomen in Nederland.