Prinsengracht 263 verkocht

De nieuwe eigenaar Maurits Wessels maakte deel uit van een omvangrijke familie die door een zogenaamde Calmeyer-procedure was 'ontjoodst'.^[1] Daardoor kreeg hij de beschikking terug over zijn vermogen en kon hij zijn zaken weer opnemen.^[2] In februari kocht hij al enkele panden in de Pijp en in de Kinkerbuurt. Anne Frank noteerde in haar op 27 februari 1943 gedateerde, maar in 1944 herschreven dagboekversie dat op een morgen 'de nieuwe eigenaar' zijn aankoop kwam inspecteren.^[3] Als haar datering juist is, was Wessels toen op zijn best aspirant-eigenaar, hij kocht het pand uiteindelijk pas op 22 april 1943.^[4]

Anne schrijft dat de nieuwe eigenaar samen met een architect en Jo Kleiman het pand bezichtigde. Kleiman veinsde volgens haar lezing de sleutel van de tussendeur - tussen het voorhuis en het halletje bij de boekenkast - thuis te hebben laten liggen.^[3] Wel is dan opmerkelijk dat de architect een verdieping lager niet zag dat er een trap naar dat halletje liep. In ieder geval ziet het er niet naar uit dat Wessels concrete plannen met het gebouw had. Kennelijk was het bedoeld als geldbelegging.